ಮುಖವ ಸೋಕಿದ ಸೋನೆ..

ಕಾಣದ ಬಿಂಬದಿ
ದೂರದ ಮುಗಿಲು
ಎರಚಿದ ಕಣಕಣ ಹೊನಲು..
ನಡುಗುವ ಕೈಯಲಿ
ಹೂವಿನ ಬಟ್ಟಲು
ಕಂಪುತ ನೀರವ ಹಗಲಲು ದಿಗಿಲು.!

ಗೀಚುವ ಕಾತರ ಮೂಡುವ ಪರಿಗೆ
ಉಸಿರಿನ ಮಿಡಿತದ ವೈಖರಿ.,
ಎದೆಗೆ ತಳಮಳಿಸುವ ಭಾವದ ಖಾತರಿ.!
ನೀಯುತ ಗೂಡನು
ಸೇರುತ ಮಾಡನು
ಹಾಡುವ ಹಕ್ಕಿಯೇ ಹಾಜರಿ
ನೂರು ಗೋಜಲು ತಣಿವಲ್ಲೇ
ಅದೇಕೋ ಚಿಂತೆಗೆ ಜಾಗ ಮಂಜೂರಿ.!

ಬಚ್ಚಿ ಕೂತ ಭಾವ
ಗರಿಬಿಚ್ಚಿ ಬಾನಾಡುವಲ್ಲಿ
ಅಳುಕಿ ಕಡೆದ ನೋವು
ಅಡಗಿ ಇಣುಕೆರಗಿದಂತೆ.,
ಬಂದ ಭಾವುಕತೆಯಲ್ಲಿ
ಅರೆಬೆಂದ ಕಿಡಿಯ ಕಾವು
ಹತ್ತು ಕೂರುತ ಮನವ
ಬೆಗೆತದ ನೀರ ಕುದಿಸಿ
ಹೊರದಬ್ಬುತಿದೆ ಕಣ್ಣಂಚಲಿ.,
ಮರೆಮಾಡಿದೆ ಅದರನಂತೂ ಈಗ
ಮುಸುಕಿದ ಮೋಡವ ಒಡೆದು
ಬಂದು ಮುಖವ ಸೋಕಿದ ಸೋನೆ…!
**************

ಆತ್ಮೀಯರೇ,
‘ನೀರಬಣ್ಣ’ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನ ಹೊಸತೊಂದು ಬ್ಲಾಗ್ “ಮುಖವ ಸೋಕಿದ ಸೋನೆ..” ಎಂಬ ಕವಿತೆಯೊಂದಿಗೆ ಜನ್ಮ ತಾಳಿದೆ.
ಇನ್ನುಮುಂದೆ ‘ರಾಗನೌಕೆ’ ಮತ್ತು ‘ನೀರಬಣ್ಣ’ ಈ ಎರಡೂ ಬ್ಲಾಗ್ ವಿಭಿನ್ನ ವಿಷಯಗಳೊಂದಿಗೆ ಆಗಾಗ ಅಪ್ಡೇಟ್ ಆಗುತ್ತಿರುತ್ತವೆ.
‘ರಾಗನೌಕೆ’ ಗೆ ತಾವು ತೋರಿದ ಆತ್ಮೀಯತೆಯೂ ಕೂಡ ‘ನೀರಬಣ್ಣ’ ದ ಕಲ್ಪನೆಗೆ ಪ್ರಮುಖ ವಸ್ತುವಾಗಿದೆ.
ಒಮ್ಮೆ ‘ನೀರಬಣ್ಣ‘ ವನ್ನೂ ನೋಡಿಬನ್ನಿ. ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಲು ಮರೆಯದಿರಿ.!
—-
ಇಂತಿ
ರಾಘವೇಂದ್ರ ಹೆಗಡೆ