ಆಕಾಶ ದೀಪವು ನೀನು..: ಕೊಡಚಾದ್ರಿ ಚಾರಣ – ಅಂಕಣ ೨

….ಹಿಂದಿನ ಸಂಚಿಕೆಯಿಂದ

ನಂತರ ಸಾವರಿಸಿಕೊಂಡು, ಕಾಡುಕೋಣ ದೂರ ನಡೆದದ್ದನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಂಡು ನಾವು ಮೆಲ್ಲನೆ ಮುನ್ನಡೆದೆವು. ರಾತ್ರಿಯಾದುದ್ದರಿಂದ ಬೆಳಕು ಬಿಡುವಷ್ಟೇ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ದಾರಿ ತೋರುತ್ತಿತ್ತು. ಕಣಿವೆಯಂತ ಕಾನನದ ಒಂದು ಮಗ್ಗುಲ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಬಳೆಪಟ್ಟಿಯಂತೆ ಸೀಳಿ ಸವೆದಿದ್ದ ಕಾಲುದಾರಿಯ ಬದಿಯ ಪ್ರಪಾತ ಗೋಚರವಾಗದುದರಿಂದ ಹಾದಿಯ ಬಗೆಗೆ ಯಾವುದೇ ಭಯಕ್ಕೆ ಜಾಗಸಿಗದೇ ನಮ್ಮ ಅಭಿಯಾನ ಸಾಂಗವಾಗಿ ಮುಂದುವರಿಯಿತು.

ಬೆಟ್ಟದ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಸೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಬೆಳಕು, ಸೀತಾರಾಮನವರ ಮನೆ ಸಮೀಪಿಸುತ್ತಿದ್ದುದನ್ನು ಖಾತರಿಪಡಿಸಿದವು. ಅಲ್ಲಿ ತಲುಪುವಾಗ ಸಮಯ ಒಂಬತ್ತುವರೆ ದಾಟಿತ್ತು. ಗಿರಗಿಟ್ಲೆಯಂತೆ ತಿರುಗುತ್ತ ಗುಂಯ್ ಗುಡುತ್ತಿದ್ದ ಗಾಳಿಯಂತ್ರ ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಎರಡು ಸೌರಫಲಕಗಳು ಈ ಪ್ರದೇಶದ ವಿದ್ಯುತ್ ಆಗರವೆಂದು ತಿಳಿದುಬಂತು.

ಬೇಗನೆ ಊಟಮುಗಿಸಿ, ಮೈಯನ್ನು ಹೊದ್ದು ಓಡುತ್ತಿದ್ದ ಮೋಡವ ಆಸ್ವಾದಿಸುವ ತವಕದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲೇ ಹೊರಗಡೆ ಕೊರೆವ ಚಳಿಯ ನಡುವೆಯೇ ಆಚೀಚೆ ಅಲೆಯಲಾರಂಭಿಸಿದೆವು.

ದಟ್ಟ ಮೋಡದ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ವಿನಾಯಕ ಹೆಗಡೆ

ರಾತ್ರಿ ೧೧ ದಾಟುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಹಾಲ್ನೊರೆಯಂತೆ ಕವಿಯುತ್ತ ಮೋಡ, ಒಬ್ಬರ ಮುಖ ಮತ್ತೊಬ್ಬರಿಗೆ ಕಾಣದಷ್ಟು ದಟ್ಟವಾಗುತ್ತ ಸಾಗುತ್ತಿತ್ತು.

ನಾನು ಮತ್ತು ವಿನಾಯಕ ೧೧:೩೦ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ರೂಮಿಗೆ ಬಂದು ಮಲಗಿದೆವು. ರಾತ್ರಿ ಚಾರಣ ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಅಷ್ಟೊಂದು ಪ್ರಯಾಸದ ಅನುಭವ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಮಾತ್ರ ಬೆಳಗ್ಗೆ ೫ಕ್ಕೆ ಅಲಾರಾಂ ಇಟ್ಟು ನಿದ್ದೆಹೋದೆ. ಉಳಿದರು ಎಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ ಬಂದು ಮಲಗಿದರೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಬೆಳಗ್ಗೆ ಅಲಾರಾಂಗೆ ಮುಂಚೆ, ಉಳಿದವರೆಲ್ಲ ಏಳುವ ಮೊದಲೇ ನಾ ಎದ್ದು ಎಲ್ಲರನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸಲಾರಂಭಿಸಿದೆ. ಭಾನು ಉದಯದ ಮುಂಚಿನ ಬಾನಂಗಳದ ಚಿತ್ತಾರವನ್ನು ಕೊಡಚಾದ್ರಿಯ ತುತ್ತತುದಿಯಲ್ಲಿಯ ಶ್ರೀಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರ ಪುಟ್ಟ ಗುಡಿಯ ಸನಿಹ ತಲುಪಿ ನೋಡುವ ಉದ್ದೇಶಹೊಂದಿದ್ದರಿಂದ ನಾವು ನಸುಕಿನಲ್ಲೇ ಅಲ್ಲಿ ತಲುಪುವುದು ಅವಶ್ಯವಿತ್ತು. ಸೀತಾರಾಮರ ಮನೆಯಿಂದ ಆ ಸ್ಥಳ ಸುಮಾರು ಮುಕ್ಕಾಲು ಕಿ.ಮಿ.
ಸುಮಾರು ನಸುಕಿನ ೫:೪೫ಕ್ಕೆ ಮೊದಲ ಗುಡ್ಡದ ತುದಿ ಏರಿ, ರಂಗೇರುತ್ತಿದ್ದ ಮೂಡಣವನ್ನು ಆಸ್ವಾದಿಸುತ್ತಿದ್ದೆವು.

ಕುಂಕುಮ ಧೂಳಿಯ ದಿಕ್ಕಟವೇದಿಯ ಓಕುಳಿಯೊಳು ಮಿಂದೇಳುವನು..

ಆಕಾಶ ದೀಪವು ನೀನು., ನಿನ್ನ ಕಂಡಾಗ ಸಂತೋಷವೇನು….

ಮೋಡದ ಮೇಲೆ ಚಿನ್ನದ ನೀರು, ಚೆಲ್ಲುತ ಸಾಗಿದೆ ಹೊನ್ನಿನ ತೇರು..

ಸಪ್ತಸಾಗರದಾಚೆಯೆಲ್ಲೋ ಸುಪ್ತ ಸಾಗರ ಕಾದಿದೆ..

ಮೊಳೆಯದಲೆಗಳ ಮೂಕ ಮರ್ಮರ ಇಂದು ಇಲ್ಲಿಗೂ ಹಾಯಿತೆ..?!

ಬೆಟ್ಟವನ್ನಾವರಿಸಿದ್ದ ಬಿಳಿಯ ದಟ್ಟಮೋಡ ಸಮುದ್ರದ ತೆರೆಯಂತೆ ಭಾಸವಾಗುತ್ತಿತ್ತು.ಬೆಳಗು ಮೂಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕ್ಷಣಕ್ಷಣಕ್ಕೂ ಬದಲಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಮೋಡಾವ್ರತವಾಗಿದ್ದ ಸುತ್ತಲ ಪರ್ವತದ ಚಿತ್ರಣ, ಪರದೆ ಸರಿದಂತೆ ಮೋಡ ಕರಗಿದ ಬಳಿಕ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಣಲಾರಂಭಿಸಿತು. ಮತ್ತೊಂದು ಏರು ಹತ್ತಿ ಶ್ರೀ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರ ಮಂದಿರದ ಬಳಿ ನಡೆದೆವು. ಅದು ಕೊಡಚಾದ್ರಿಯ ಶೃಂಗ. ಎಲ್ಲಾ ದಿಕ್ಕಿಗೂ ಕಣ್ಣುಹಾಯಿಸುತ್ತ ದೂರದಲ್ಲಿ ಗೋಚರಿಸುವ ಊರುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ವೀಕ್ಷಿಸುತ್ತ, ಅಷ್ಟೂ ಹೊತ್ತು ಸುತ್ತಲ ದೃಶ್ಯಗಳನ್ನು ಕ್ಯಾಮರಾ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಕಣ್ಣ ಕ್ಯಾಮರಾದಲ್ಲಿ ಬಿಡುವಿರದೆ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸತೊಡಗಿದೆವು.

ಮಂದಿರದ ಬಳಿ (ಎಡದಿಂದ) ವಿನಾಯಕ, ಮೋಹನ್, ಸುದರ್ಶನ

ಬೆಟ್ಟವು ನಿನ್ನದೆ, ಬಯಲೂ ನಿನ್ನದೆ..

ಆಗೊಂದು ಸಿಡಿಲು, ಈಗೊಂದು ಮುಗಿಲು ನಿನಗೆ ಅಲಂಕಾರ

ಎಲ್ಲುಂಟು ಆಚೆ ತೀರ..!

ಸುನೀಲ, ನಿರ್ಮಲ ತರಂಗ ಶೋಭಿತ…

ನಂತರ ಅದೇ ಗುಡ್ಡದಲ್ಲಿರುವ ಗಣಪತಿಗುಹೆಯ ಗಣೇಶನಿಗೆ ಕೈಮುಗಿದು ನಿಧಾನವಾಗಿ ದೊಡ್ಡಬೆಳಗಾದನಂತರ ಅಂದರೆ ೭:೩೦ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಆ ಗುಡ್ಡದವರೋಹಣವ ಆರಂಭಿಸಿ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿದ್ದ ಮನೆಯ ಕಡೆ ಹೆಜ್ಜೆಹಾಕಲಾರಂಭಿಸಿದೆವು.

ನೆಳಲೋ, ಬಿಸಿಲೋ ಎಲ್ಲವೂ ನಿನ್ನದೆ…

ಈಗಾಗಲೇ ಪ್ರವಾಸಿಗರ ದಂಡು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಅಲ್ಲೆಲ್ಲ ನೆರೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ಹೋಗುವಾಗ ಪರ್ವತಕ್ಕೆಲ್ಲ ಮುತ್ತಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಬಿಳಿಯ ಮೋಡಗಳು ಈಗ ಯಾವವೂ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲ. ದೂರದಲ್ಲಿ ರವಿಯ ಕಿರಣವ ಪ್ರಥಿಫಲಿಸುತ ಚಿನ್ನದ ನೀರಿನಂತೆ ಹರಿಯುತ್ತಿರುವ ನದಿ ಶರಾವತಿ ಎಂದು ವಿನಾಯಕ ಮತ್ತು ವಿಶುಕುಮಾರ ಹೇಳಿದಾಗ ನಂಬಲಾಗಲಿಲ್ಲ.

ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ….

— ರಾಘವೇಂದ್ರ ಹೆಗಡೆ.

ಚಿತ್ರಗಳು: ವಿನಾಯಕ ಹೆಗಡೆ, ನಾಗರಂಜಿತ್, ವಿಶುಕುಮಾರ್, ರಾಘವೇಂದ್ರ ಹೆಗಡೆ, ಸುದರ್ಶನ ಹೆಗಡೆ, ರೆನ್ನಿ ಮ್ಯಾಥ್ಯೂ, ಮೋಹನ್ ಕುಮಾರ್, ಹರೀಶ್ ಎಂ ಮತ್ತು ಲತೇಶ್ ವಾಲ್ಕೆ.
– – – – – – – – – – – – – – – –

ಇದು ’ರಾ ಗ ನೌ ಕೆ’ ಬ್ಲಾಗಿನ ಐವತ್ತನೆ ಪೋಸ್ಟ್!